Tytuł: "Czas Alicji"Tytuł oryginalny: "Alice in Time"
Autor: Penelope Bush
Wydawnictwo: Akapit Press
Ilość stron: 260
Okładka: miękka
Opis wydawcy: Los dał jej szansę, aby cofnąć czas i zmienić swoje decyzje.
Nastolatka Alice znalazła się w krytycznym punkcie. Jej życie rodzinne stanęło na głowie, a Sasha, najpopularniejsza z koleżanek, serdecznie jej nienawidzi.
I wtedy wydarza się coś naprawdę dziwnego. Alice budzi się znowu jako siedmioletnie dziecko. Rozgląda się oczyma nastolatki i odkrywa w swoim dawnym życiu nowe fakty, zaskakujące, trudne do zaakceptowania.
Ale czy potrafi wykorzystać tę wiedzę, żeby odmienić własną przyszłość?
Nastolatka Alice znalazła się w krytycznym punkcie. Jej życie rodzinne stanęło na głowie, a Sasha, najpopularniejsza z koleżanek, serdecznie jej nienawidzi.
I wtedy wydarza się coś naprawdę dziwnego. Alice budzi się znowu jako siedmioletnie dziecko. Rozgląda się oczyma nastolatki i odkrywa w swoim dawnym życiu nowe fakty, zaskakujące, trudne do zaakceptowania.
Ale czy potrafi wykorzystać tę wiedzę, żeby odmienić własną przyszłość?
Nasza opinia: Czternastoletnia Alice jest zwykłą nastolatką. Trochę nieśmiała, ma jedną przyjaciółkę, z którą zawsze się trzyma. Jej rodzice się rozwiedli, a ojciec ponownie się ożenił. Młodszy brat ją denerwuje i ciągle się kłócą. Najpopularniejsza dziewczyna w szkole jej nienawidzi. Po burzliwej kłótni z mamą i swoją przyjaciółką - Imogeną, Alice wybiega z domu. Wsiada na karuzelę na placu zabaw i budzi się znów jako siedmioletnia dziewczynka. Może jednak patrzeć na minione wydarzenia z doświadczeniem czternastolatki. Co odkryje Alice? Czy uda jej się zmienić przyszłość?
"Wszystko to się zaczęło, kiedy spadłam z tej idiotycznej karuzeli. Więc może w rzeczywistości leżę teraz na oddziale intensywnej terapii, w śpiączce, i wszystko to mi się śni?"
Szczerze mówiąc nie byłam do końca przekonana do tej książki. Zazwyczaj nie sięgam po literaturę obyczajową. Jednak "Czas Alicji" pozytywnie mnie zaskoczył. Historia jest opowiedziana bardzo realnie. Nie jest to książka młodzieżowa pokazująca nieistniejące problemy wymyślone przez dorosłych. I chociaż jak widać autorka nie należy do najmłodszych, dobrze potrafi opisać życie nastolatków. Pomysł karuzeli, jako wehikułu czasu, jest oryginalny i bardzo mi się spodobał.
Książka podzielona jest na trzy części. Pierwsza opowiada o zwykłym życiu czternastoletniej Alice. Wszystko zaczyna się od ślubu ojca, który okazuje się wielką katastrofą. Druga część opowiada o życiu Alice jako siedmiolatki. Nie ma pojęcia jak się to stało, czy to w ogóle możliwe i co mogłaby zmienić skoro już się przeniosła w czasie. Ma szansę zobaczyć wszystko z innej perspektywy i dowiedzieć się rzeczy, o których nie miała pojęcia. Ostatnia część mówi znowu o czternastoletniej Alice, ale już zupełnie innej. Tylko w jaki sposób? Tego się dowiecie jak przeczytacie.
Wydanie jest standardowe. Okładka nie wyróżnia się niczym chyba, że swoją prostotą (w złym słowa znaczeniu) i powiedzmy szczerze - amatorszczyzną. Na pewno nie powiedziałabym, że jest zrobiona profesjonalnie. Szczerze powiedziawszy sama zrobiłabym lepszą... Strony i czcionka są przyjemne dla oka. Podoba mi się też to, że rozdziały zaczynają się jeden po drugim, bez zostawiania pustych stron.
"Wszystko to się zaczęło, kiedy spadłam z tej idiotycznej karuzeli. Więc może w rzeczywistości leżę teraz na oddziale intensywnej terapii, w śpiączce, i wszystko to mi się śni?"
Szczerze mówiąc nie byłam do końca przekonana do tej książki. Zazwyczaj nie sięgam po literaturę obyczajową. Jednak "Czas Alicji" pozytywnie mnie zaskoczył. Historia jest opowiedziana bardzo realnie. Nie jest to książka młodzieżowa pokazująca nieistniejące problemy wymyślone przez dorosłych. I chociaż jak widać autorka nie należy do najmłodszych, dobrze potrafi opisać życie nastolatków. Pomysł karuzeli, jako wehikułu czasu, jest oryginalny i bardzo mi się spodobał.
Książka podzielona jest na trzy części. Pierwsza opowiada o zwykłym życiu czternastoletniej Alice. Wszystko zaczyna się od ślubu ojca, który okazuje się wielką katastrofą. Druga część opowiada o życiu Alice jako siedmiolatki. Nie ma pojęcia jak się to stało, czy to w ogóle możliwe i co mogłaby zmienić skoro już się przeniosła w czasie. Ma szansę zobaczyć wszystko z innej perspektywy i dowiedzieć się rzeczy, o których nie miała pojęcia. Ostatnia część mówi znowu o czternastoletniej Alice, ale już zupełnie innej. Tylko w jaki sposób? Tego się dowiecie jak przeczytacie.
Wydanie jest standardowe. Okładka nie wyróżnia się niczym chyba, że swoją prostotą (w złym słowa znaczeniu) i powiedzmy szczerze - amatorszczyzną. Na pewno nie powiedziałabym, że jest zrobiona profesjonalnie. Szczerze powiedziawszy sama zrobiłabym lepszą... Strony i czcionka są przyjemne dla oka. Podoba mi się też to, że rozdziały zaczynają się jeden po drugim, bez zostawiania pustych stron.
Pomysł, jak i wykonanie są tutaj na wysokim poziomie. Język - jak to bywa w młodzieżówkach - nie jest zbyt trudny, ale w żaden sposób wartość książki na tym nie cierpi. Nigdy bym nie przypuszczała, że tego typu pozycja może mnie tak zainteresować. Polecam właściwie każdej nastolatce. Nawet jeśli nie przepada za tego typu literaturą.
Ocena ogólna: Small Metal Fan - 8/10 Queen Dee - --/--
Kurczaki, książka ma zaledwie 260 stron, a Twoja recenzja brzmi zachęcająco. Ciekawi mnie najbardziej trzecia część, jak bardzo zmieniła się Alice. No nic, rozejrzę się. Z samej ciekawości. ;)
OdpowiedzUsuńTrzecia część jest w sumie zakończeniem i to jest około 40 ostatnich stron. Pokazuje jak zmieniła się Alice i jej rzeczywistość. Bardzo dobra książka na wolny wieczór ;) /SMF
UsuńMimo pozytywnej opinii, jakoś nie mam na książkę ochoty. Obawiam się, że chyba już za stara jestem:)
OdpowiedzUsuńMyślę, że ta książka jest najlepsza dla osób w wieku zbliżonym do głównej bohaterki, czyli jakieś 12-16 lat ;) /SMF
UsuńJa również nie przepadam za powieściami obyczajowymi, ale po przeczytaniu Twojej recenzji, chętnie sięgnę po "czas Alicji" ;)
OdpowiedzUsuń